Limburgse tijdschriften

Eind jaren zeventig, begin jaren tachtig van de vorige eeuw werden mijn dichtbundeltjes uitgegeven door Corrie Zelen uit Maasbree. Daar leerde ik Koos van den Kerkhof en Jon Erkens kennen, mannen van mijn generatie en dichters die net als ik tot de middenmoot hoorden. Jon is een jaar of tien geleden overleden, Koos verdient zijn brood als schrijfdocent. Om de leemte in de Limburgse contreien op te vullen, besloten we in 1984 een driemaandelijks literair tijdschrift uit te geven. Het kreeg de naam Oote, naar het bekende gedicht van Jan Hanlo. De redactie werd gecompleteerd door Sef Derx, die na het eerste nummer afscheid nam en vervangen werd door Jan Huynen. De alcohol die rijkelijk vloeide als we elkaar zagen bij optredens, vloeide ook tijdens de redactievergaderingen. En gelachen werd er ook, maar onze ideeën over literatuur en het runnen van een tijdschrift verschilden meer dan we vooraf hadden ingeschat. Desondanks. Een eenmalige subsidie van de Provincie, een handvol abonnees, de vormgeving van Jos Kipping en de bijdragen van een aantal Vlamingen en Nederlands Limburgers zorgden ervoor dat we enkele afleveringen konden maken die niet misstonden tussen veel andere literaire tijdschriften. Na drie nummers was het geld op. Wellicht maar goed ook. Wat dit verhaaltje met fietsen te maken heeft? Tja, ook bij W.I.L-Wielrennen in Limburg lijkt het na drie nummers te haperen. Ik hoop niet dat mijn huisdichterschap daar voor iets tussen zit.

1979, uit de stal van Corrie Zelen. Vlnr: Frank Herzen, Toon Teeken, Ton
van Reen, Leo Herberghs, Miel Vanstreels, Koos van den Kerkhof, Jon Erkens