Het laatste landschap

Het laatste landschap
1994
Kok, Kampen
32 pagina's
Uit de catalogus
Recensie
Recensie 2
ISBN: 242 2128 5/CIP



Mevr L

De tijd heeft z’n beste tijd
hier wel gehad

misschien sneeuwt het buiten
zegt ze
weggedoken achter
een glazen julizon

ze is een week geleden
begonnen met langzaam
in te slapen

stil eigenlijk
en zonder veel verhaal

ze praat er gewoon
niet over

en ligt nu
over tafel gebogen

met hoofd in een
kouder wordend middagmaal

-----

Dhr T

Tijd doet zwijgen

de weekheid van ogen
krijgt er iets van kalk

meer verdriet
dan tranen
glimlacht hij

en strompelt
voor de zoveelste
maal vandaag

te laat
naar het toilet

-----

Dhr G

Samen met hem z'n kleren
uitgezocht en klaargelegd

niet m'n beste pak
vind je ook niet

't is toch maar
om onder de grond
te liggen

-----

Dhr F

Een beetje ondankbaar
is het wel

je veegt het klamme zweet
van zijn steeds kouder
wordend voorhoofd

je laat zijn blauwe hand
jouw hand stevig
vasthouden

je kijkt naar zijn laatste
schokken

je luistert naar zijn
laatste gereutel

en niet lang daarna
verschijnt er

zonder enige uitleg
van zijn kant

zo'n gelukzalige
rust op zijn gezicht

dat je haast
moet gaan geloven

dat hij in een of ander
paradijs is aangeland

-----

Dhr Z

Hij ligt heel rustig
te overlijden

zou ik het luikje
in zijn voorhoofd
durven openen

om te bekijken
wat hij ziet

.....

Juffr P

Zalvend verzwijgt de pastoor
de tumoren haar wekenlang
gegil om hulp

wat wij ons moeten
herinneren

zijn haar vele jaren
van dienstbaarheid
en geloof

dat zij de kerk
in alle stilte
een vermogen schonk

is aan het koor
meer te zien
dan te horen























Onder dezelfde titel verscheen in 1984
een bundeltje met een 15-tal gedichten
over ouderdom & dood, uitgegeven
als nummer van het tijdschrift
Vers (jrg 4 nr 4).
Het werd bekroond met de
'Vers-poëzie prijs 1983'.